Het was een kuur zonder excessen.
Geen extreme reacties op het genezende gif.
Hoogtepunten waren de bezoekjes van mensen die, ondanks dat ze af en toe te horen krijgen dat het niet uitkomt, ondanks dat er soms heftige taferelen plaatsvinden op die afdeling, en ondanks dat we niet altijd in een optimale stemming zijn, toch gewoon blijven komen.
Heel veel waardering en respect!
Ook de bezoekjes in het ziekenhuis van pedagogisch medewerkster A. waren hoogtepuntjes.
Altijd vrolijk, altijd opgewekt, altijd de juiste snaar raken.
Een ander hoogtepunt was het moment dat we 2 propvolle tassen met prachtige cadeautjes overhandigden aan de verpleging.
Dankzij de buren worden weer een heleboel kinderen op de afdeling kinderoncologie eventjes heel erg blij, we merkten aan de verpleegkundigen dat ze het waardeerden.
Jammer genoeg werden ook deze keer de hoogtepunten ruimschoots overschaduwd door de dieptepunten.
Toch wel weer best vaak misselijk, toch weer steeds meer buikpijn in de loop van de week.
Het ergste voor een ouder is het toekijken, het machteloos zijn, het niets kunnen doen aan het lijden van je kind.
Daar ga je niet aan wennen, ook niet na de 20e kuur.
Op vrijdag, na de laatste dag kuren, een bezoekje aan de oogarts.
Haar rechteroog heeft middenin het bestralingsgebied gelegen.
De schade die daardoor is ontstaan, lijkt grotendeels te zijn verdwenen.
Ilse hoeft niet meer terug te komen bij de oogarts.
De komende week gaat weer een heftige mix van pijn, onmacht en verdriet worden.
Die week daarna, als de beslissing genomen gaat worden over het vervolgtraject, gaan we naadloos over in een emotionele achtbaan.
We zijn er weer klaar voor.
7 antwoorden op “15 februari, einde chemokuur 6”
Reacties zijn gesloten.
Lief trio.
met liede. Alles word gedaan met liefde. Voor een lief sterk moedig trio.
ga door hou vol jullie moeten winnen.
liefs buuf en de bumen
Lieve Petra, Iomhar en Ilse,
Heb ongelofelijk veel respect en bewondering hoe jullie omgaan, steeds weer, met alle tegenslagen, bijwerkingen, moeilijke beslissingen en gelukkig ook af en toe positief nieuws. Drie zulke sterke en lieve mensen die er voor gaan en er alles voor doen om ervoor te zorgen dat het monster verslagen wordt. Veel sterkte de komende weken.
Liefs Ginette
diepe
diepe
diepe
respect voor drie kanjers
Lieve Ilse, Iomhar en Petra,
Wat zijn jullie toch ongeloofelijk goed en sterk. Ik heb onbeschrijvelijk veel bewondering voor jullie. Ondanks alles ook nog aan de anderen denken op de kinderafdeling. De wereld kan niet zonder jullie.
Liefs,
Monique
Liefde drietal,
Wat zijn jullie toch moedig, wat houden jullie ook vol, en wat denken jullie ondanks anders aan anderen! Het wordt misschien eentonig maar wat hoop ik op het goede voor Ilse en jullie als haar lieve ouders.
Ik kan niets anders doem dan aan jullie denken en jullie koesteren.
Dikke knuf XXX
Lieve Ilse, Petra en Iomhar,
Hoogtepunten en diepe dalen… en weer hoogtepunten en diepe dalen… jullie doen het allemaal maar weer, gaan het allemaal aan, telkens opnieuw. Dat is zo knap en vergt zo””n moed en doorzettingsvermogen! Dat is heel bijzonder. Gelukkig zijn er hoogtepunten, gelukkig is er steun en is er regelmatig goed nieuws of een overwinning. Die hebben jullie hard nodig om ervoor te blijven gaan. De dieptepunten blijven moeilijk, je zou ze eruit willen plukken, zo van; die willen we niet, weg ermee. Als dat zou kunnen… denk ik dat heeeeeel veel mensen dat voor jullie zouden regelen!! Jullie verdienen dat zo!! Sterkte en veel liefs voor deze week xxxxxxxxxx KNAR
Lieve Ilse, Iohmar en Petra,
Iedere keer weer als ik de blog lees voel ik met hoeveel kracht en doorzettingsvermogen jullie je er doorheen slaan. Ils, wat ben je sterk! En wat steunen je vader en moeder je daar super bij! Diep respect heb ik voor jullie! Wat een vechters, wat een ongelofelijke kanjers!
Ik wens jullie heel veel sterkte toe! Ik denk aan jullie.
Liefs,
Denise