17 december, de mokerslag

Om 9.45 in het AMC.
Enorm goed opgevangen door orthopeed B.
10 minuten na aankomst vallen de woorden kwaadaardige tumor, chemotherapie en kanker.
Ilse hoort het aan, realiseert de impact, en besluit onmiddellijk om er voor te gaan.
Pappa en mamma zijn verdoofd.
Wederom een röntgenfoto, en weer terug naar dokter B.
Een nieuwe bevestiging.
Hierna een longfoto, CT scan, bloedonderzoek en MRI scan.
De arts meld dat dit soort tumoren als eerste uitzaaien naar de longen.
De longen zijn schoon.
Verdriet en blijdschap op hetzelfde moment.
Aan het eind van de dag gaat Ilse naar afdeling anesthesie, voorbereidingen voor een operatie aanstaande maandag.
Zonder 100% zekerheid over uitzaaiing gaan we het weekend in.

16 december, verontrustend bericht

De huisarts belt op met het dringende verzoek om even langs te komen.
Pappa vertrekt vanuit zijn cursus, en mamma vanuit haar werk.
Er is een ernstig vermoeden dat er een tumor in Ilse haar rechter bovenbeen zit, doorverwijzing naar het AMC.
De grond zakt onder je voeten weg…
Niet geslapen van donderdag op vrijdag.

14 december, de rontgenfoto

De frequentie en hevigheid van de pijn in haar rechterbovenbeen nemen toe, Ilse kan niet meer slapen van de pijn.
Opnieuw bezoek aan de huisarts, doorverwijzing naar het ziekenhuis.
Op dinsdagavond wordt er een foto gemaakt in het flevoziekenhuis.

Augustus tot December 2010

Ilse heeft al een tijdje pijn in haar been.
Soms is het even weg, en dan komt het later weer terug.
De ene keer is het erger dan de andere keer.
We zijn een paar keer naar de huisarts geweest.
Omdat Ilse in die periode een flink stuk is gegroeid, denken zowel de huisarts als wij, dat het groeipijnen zijn.