Reisverslag Cuba

 

    • Reisverslag Cuba, december 2016

Dag 1-5 Havana
De reis naar Cuba is best lang, 10 uur.
Ondanks het langdurig in dezelfde positie zitten in het vliegtuig, ging de reis relatief goed, wel pijn, geen allesoverheersende pijn, wel nog naweeën van de chemo, geen allesoverheersende naweeën. Onderweg naar ons hotel ontdekten we meteen al hoe bijzonder Cuba is, we zagen bijzondere mensen, bijzondere voertuigen, bijzondere landschappen, bijzondere huizen.
Geen lange transfer, snel in Havana.
We hadden daar een prachtig hotel, ergens aan de rand van de enorme stad met 2,5 miljoen inwoners. Dit was de plek waar we een deel van de kerst gingen vieren.
Havana leent zich daar uitstekend voor, overal muziek, overal gezellige terrasjes overal gezellige en goede restaurantjes, hier en daar een kerstboom en een enkele kerststal.
We waren in een totaal andere wereld terechtgekomen, auto`s uit de jaren 50, fietsers met een dood varken over hun schouders, fietstaxi`s, motoren met zijspan uit de jaren 50, stokoude gebouwen in felle vrolijke kleuren, niemand die naar een scherm van een telefoon aan het turen was.
Veel mensen hebben diverse bijbaantjes.
Als oppasser van je auto, als ongevraagd autowasser, als fotomodel, als ongevraagde gids, als iemand die je helpt zonder door te hebben dat hij je helpt.
Uiteraard verwachten al die mensen dat je ze daar vorstelijk voor betaalt, en natuurlijk deden wij dat met veel plezier.
Havana hebben we lopend, per taxi (oude Amerikaanse slagschepen of stokoude lada`s) en met een citytrip in een prachtige Amerikaanse klassieker (met een Nissan Sunny motor er in) gezien.
In Havana ging het best goed met Ilse.

Overal eten en drinken:

Fotomodel:

Creatief met keramiek:

Ons vervoer tijdens de citytrip:

Fidel en Che, friends forever:

Dag 6-7 Cienfuegos
Onze eerste echte serieuze kennismaking met het veelbesproken wegennet van Cuba.
400 kilometer met onze uiterst geavanceerde Geely CK 1.5 naar onze volgende bestemming, Cienfuegos!
Een Geely zie je niet rijden in Nederland.
Een Geely mag niet rijden in Nederland.
Het merk heeft de roemruchte eer dat het 0 punten heeft gescoord met de NCAP crashtest.
Als je een flinke klap op de motorkap geeft, zit er een gat in.
Na ongeveer 100 kilometer kwamen we erachter dat het klepje om de motorkap te openen defect was, olie bijvullen zou dus even een dingetje worden.
Na 200 kilometer begon er een lampje te branden.
Het lampje was oranje.
Als er geen rood lampje brand is het goed, dus het was goed.
Het was een flinke reis, 400 kilometer slalommen tussen koeien, koe en wagens, paarden, paard en wagens, fietsen, fietstaxi`s, heel langzaam rijdende rokende oldtimers, defecte stilstaande oldtimers, prehistorische vrachtwagens, wandelende mensen en stilstaande mensen.
En daarbij, de weg was echt in een erbarmelijke toestand, gaten in de weg die fataal konden zijn voor onze rammelende Geely.
Even 5 minuten niet focussen op de weg, en ons Chinese wrak zou een vroegtijdige en absolute dood zijn gestorven.
Maar het was de moeite waard, zonder kleerscheuren bereikten wij Cienfuegos!
Dit hotel was duidelijk enkele categorieën minder dan onze luxe onderkomen in Havana.
Desalniettemin hebben ze enorm hun best gedaan om er iets van te maken.
Het oerlelijke oostblok-gebouw was in vrolijke blauwe en gele kleuren gestoken, en er zat een fraai zwembad bij.
Cienfuegos is een pittoresk oud Frans-koloniaals stadje.
Prachtige pleinen, schitterende gebouwen, gezellige terrasjes, lekkere restaurantjes.
In Cienfuegos voelde Ilse zich goed.

Het zwembad was niet mis:

Chinese interpretatie van een auto:

Fraai oud naast lelijk oud:

Mooie gebouwtjes

Fietstaxi`s, alledaags beeld

Sfeervolle straatjes

Hotel Pasacaballo, best leuk!

Dag 8-9 Trinidad
Na een korte doch barre tocht van 120 kilometer kwamen we aan in Trinidad.
Trinidad was in alle opzichten fantastisch!
We zaten daar in een soort van bungalow grenzend aan wederom een prachtig zwembad, deze keer zelfs met een bar in het zwembad, alle drie intens gelukkig.
Ook het stadje Trinidad overtrof onze verwachtingen, sfeervoller dan dit is niet mogelijk.
Middenin het centrum was een trap waarop al het leven zich afspeelde.
Daar rondom de diverse paladares, briljante huiskamer restaurantjes, deze plaats staat met stip op nummer 1 bij Ilse.
Na het eten was er volop gelegenheid om, onder het genot van onze favoriete Cubata, in de vele barretjes te genieten van diverse live-bands.
Trinidad was een feest!
In Trinidad voelde Ilse zich prima.

Een heerlijk zwembad met bar in het zwembad

Maria Dolores, leuke bungalow`s

Karakteristieke straatjes en een sfeervolle trap

Gezellige paladar en overal live muziek

Dag 10 Camaguey
De rit naar Camaguey was 300 kilometer.
Of het nou komt omdat we eraan gewend raakten, of dat de weg hier iets beter was, maar het viel best mee.
In de middag zaten we dus in de plaats Camaguey in hotel Camaguey.
Een fraaie suite was ons deel, zag er prachtig uit.
Het zwembad was….. tja, was een zwembad.
We waren er maar 1 dag, dus snel richting stadje.
Deze plaats was weer totaal anders dan alle andere plaatsen, het straalde enigszins welvaart en luxe uit.
Er waren zowaar winkels te zien, en in die winkels lagen spullen, en die spullen kon je kopen, dat was een gekke ervaring.
In het centrum van de stad was een pleintje.
Op dat pleintje zaten honderden Cubanen intensief te facebooken, twitteren en instagrammen.
Het kon niet anders, hier werden illegale wifi praktijken bedreven.
Toen wij zwaaiend met onze telefoon luidkeels wifi roepend ons tussen deze mensen begaven, kwam er al snel een oud mannetje naar ons toe lopen, die ons naar een andere Cubaan met een laptop dirigeerde. Nadat we nagenoeg alle instellingen in onze telefoons door deze man aan hebben laten passen, konden we voor 1 CUC (1 euro) een uur lang wifi gebruiken.
Tijdens dat wifi uurtje zaten we op een terras en dronken een (hele grote) cubata.
Daarna snel naar het volgende terras voor de volgende cubata.
Hierna gingen we eten in een kolossaal Cubaans restaurant.
We hebben nog nooit zo goedkoop gegeten, en we hebben nog nooit zo smerig gegeten.
We waren voor onze complete maaltijd (en daar zaten 6 cubata`s bij) 6 euro kwijt.
Na het eten een gezellige bar in.
Voor de verandering zijn we toen cubata`s gaan drinken.
Dat was het moment waarop Petra bewees dat ze op briljante wijze een haan kon nadoen.
Ze kukelde luid boven de live band uit.
Op een gegeven moment was het genoeg en gingen we op zoek naar een taxi.
Tijdens die zoektocht raakten we in gesprek met een Cubaanse jongen en zijn moeder.
We weten niet precies wie nou wie overhaalde, maar we kwamen weer in dezelfde bar terecht waar we net uit vertrokken waren, Petra kukelde er weer lustig op los.
Uiteindelijk zijn we samen met de Cubanen in een veel te dure taxi terechtgekomen.
De Cubanen gingen op onze kosten verder met de taxi naar huis, en wij namen nog een afzakkertje in ons hotel.
Het was een onstuimige avond…
Ondanks dat het 30 december was, was het voor ons oud en nieuw.
Het was een waardig oud en nieuw.
In Camaguey voelde Ilse zich prima!

Het zwembad was niet top.

Kukelkuuuuu!!!!!

Boven de band uit

Moeder en zoon

Moeder verliest kledingstukken

Dag 11 Holguin
De volgende dag weer vroeg op pad naar onze volgende bestemming, Holguin.
Holguin is de derde stad van Cuba, een grote stad dus.
Verder was er niet zoveel over te vinden, we hadden sterk de indruk dat deze 1 daagse stop er alleen maar was om de afstand naar de volgende bestemming Santiago de Cuba te overbruggen.
Ons hotel lag aan de rand van de stad, we zaten in een leuk complex met bungalows.
Wederom met zwembad.
Holguin bleek gewoon leuk te zijn, 3 grote pleinen vormen samen het indrukwekkende centrum.
Voor het eerst kwamen we op het idee om de restaurant aanbevelingen in de ANWB gids te bekijken. Dankzij die gids hebben we die avond genoten van een goddelijke maaltijd.
Holguin was een prima tussenstop.
In holguin voelde Ilse zich best redelijk.

Ezel bij de bar

Mirador de Mayabe, een mooi aangelegd soort van bungalowpark

Goddelijke maaltijd

Ook Cubanen reizen graag met de fietstaxi

Dag 12-13 Santiago de Cuba
4 uur rijden over 210 kilometer, het is duidelijk in wat voor toestand de weg verkeerde rondom Santiago de Cuba.
Santiago de Cuba is de tweede stad van Cuba, stad van de cultuur, stad van de muziek.
In Santiago de Cuba zaten we in een schitterend hotel met diverse zwembaden.
Het was best moeilijk om je te onttrekken van deze luxe, mede doordat dit hotel ook nog eens voorzien was van enkele uitstekende restaurants.
Wij moeten eerlijk toegeven dat hierdoor deze prachtstad niet de volledige aandacht heeft gekregen die het eigenlijk verdiende.
Maar wat hebben we genoten!
Het centrum van de stad staat vol met schitterende historische gebouwen, en overal terrassen en sfeervolle professioneel gerunde paladares.
Santiago de Cuba is één van de toplocaties van Cuba.
Ilse voelde zich uitstekend in Santiago de Cuba

monumentale gebouwen

Het blijft maar kerst in Cuba

Even met Cubaanse collega`s wezen klankborden over stippen
op horizons, snuffelstages en hoe zij in hun kracht zitten,
en op wat voor manier ze dat uitnutten

Altijd feest in santiago de Cuba

Top hotel met top restaurants en top zwembaden

Dag 14 Baracoa
Baracoa ligt 250 kilometer bij Santiago de Cuba vandaan.
Desondanks deden we daar 5 uur over, de weg wordt steeds slechter naarmate onze reis vordert.
Baracoa is vooral een trekpleister door zijn adembenemende natuur.
We zaten daar in een redelijk hotel.
Helaas waren er onderhoudswerkzaamheden aan het zwembad, niet zwemmen dus.
Voor ons is dat best wel een dingetje, wij houden van luieren aan het zwembad, en even erin springen als het te warm gaat worden.
Gelukkig was de bar open, inwendige verkoeling.
Op 5 oktober 2016 is een groot deel van Baracoa, en omliggend gebied, verwoest door orkaan Matthew. Dat bootochtje dat we maakten, oorspronkelijk bedoeld om de schoonheid van het gebied te laten zien, leverde niets dan trieste beelden.
Gelukkig was het centrum van de plaats niet aangetast, en hebben we volop genoten van het sfeervolle kleine centrum.
In Baracoa voelde Ilse zich heel goed.

Eènvoudig hotel

Lekker eten

Boottochtje met 80 jarige krachtpatser

Vernielde natuur

Geroosterd varkentje

Paard en wagen, óók in Baracoa

Dag 15 Cayo Saetia
Dit was de dag van de tocht der tochten, de reis der reizen, de memorabele helse rit.
De afstand viel mee, ongeveer 250 kilometer.
Maar we werden volop gewaarschuwd, dit wordt hels, dit gaat pijn doen, er gaan dingen stuk, dit gaat niet zonder kleerscheuren tot een einde komen.
Aldus geschiedde.
Er was gedurende deze rit, die onze volledige dag in beslag heeft genomen, opperste concentratie vereist.
2 seconden opzij kijken ipv naar de diepe kuilen in de weg, konden fataal zijn voor onze oosterse Lada replica.
De kuilen in de weg besloegen de gehele breedte van de weg, en we moesten honderden malen stil gaan staan om een plan te maken hoe we de komende 4 meter weer gingen overbruggen.
Samenwerking was een vereiste, ontspannen toeren was taboe.
Uiteindelijk, ergens heel ver weg van de bewoonde wereld, begaf de linkervoorband het op een scherp hellend grindpad.
Het was het warmste moment van de dag, de momenten van intens geluk leken even heel ver weg.
Het lukte uiteindelijk om de band te vervangen, het humeur was op een absoluut dieptepunt, euforie was ver te zoeken.
We konden weer verder, met een lekke band in de kofferbak.
Een lekke band in de kofferbak, terwijl je rijdt op een soort van onregelmatig spijkerbed, geeft een uiterst oncomfortabel gevoel.
30 kilometer verderop, het dichtst bijzijnde dorp, zijn we breeduit gaan gebaren dat we een lekke band in onze kofferbak hadden.
Daar bleken we niet goed in te zijn.
Vele dorpse inwoners bleven ons appelig aanstaren.
Uiteindelijk ging het licht branden bij één van de inwoners.
Hij zag er uit als een soort dorpshoofd.
Hij gebaarde dat we achter hem aan moesten rijden.
Hij reed in een oostblok terreinauto.
Na een korte rit die nog even het uiterste van onze auto vergde, kwamen we in de tuin terecht bij iemand die daar autobanden aan het repareren was.
We konden weer verder met een goede reserveband.
Uitgeput kwamen we aan op onze bestemming een afgesloten natuurreservaat.
De laatste kilometers sukkelden we achter bisons, wilde paarden en een zebra aan.
Toen kwamen we in een kleinschalig paradijselijk complexje.
Een aandoenlijk idyllisch oord te midden van de wilde natuur.
Geen zwembad.
Na zo`n reis hadden we daar enorme behoefte aan, maar ja, het was zo.
We konden niet even van het reservaat af, de enige optie was eten bij ons parkje.
Dat was geen straf, we konden kiezen uit antilope en biefstuk, beiden vers geschoten in het park.
Het was een lekkere maaltijd.
Ilse voelde zich prima in Cayo Saetia

Sfeervol parkje

Bandje wisselen

Gillende vrouwen

De buurman

Dag 16-20 Playa Pesquero
De laatste rit was een eitje, 130 kilometer over een tamelijk goede weg.
Op naar ons all inclusive resort, 4 dagen niets doen, 4 dagen ontspannen, schransen, zuipen, zonnen, zwemmen.
Toen wij bij de ingang van het enorme resort stonden moesten we het even verwerken.
De eerste reactie van Petra was poeh….
De eerste reactie van Ilse was wow….
Mijn eerste reactie was tja….
Overal mensen, voor ons mensen, achter ons mensen, naast ons mensen.
En wat voor mensen…..
Engelsen en Canadezen voornamelijk, volledig voorzien van tattoo’s.
Alle leeftijdscategorieën waren vertegenwoordigd veel buggy`s en iedereen deed zijn best om zoveel mogelijk geluid te maken, pratend dan wel lallend.
Dat was even wennen.
Later kwamen we erachter dat rond 17.00 uur het hoogtepunt was.
Dan had een deel van de bewoners zich vol laten lopen in de lobby, in de snackbar, in de bar bij één van de zwembaden, of bij één van de vele restaurants.
Pas later kwamen we erachter dat het eigenlijk best wel leuk was, voor 4 dagen.
Het voedsel was van een geweldige kwaliteit, en zodra je naar links of rechts keek stond er een ober naast je om te vragen of je iets wilde eten of drinken, of allebei.
Deze vreet en zuipfabriek draaide nonstop 24 uur per dag.
24 uur per dag drank, 24 uur per dag ijs, 24 uur per dag snacks, of alles 24 uur per dag.
All inclusive was leuk, voor 4 dagen…
Ilse voelde zich goed in Playa Pesquero.

Het was een geweldige vakantie, we hebben onvergetelijke momenten meegemaakt, en gelukkig is alles goed gegaan.