16 maart 2018, laatste bericht

De reden dat wij gestart zijn met dit blog is omdat we mensen wilden informeren over het behandeltraject waar Ilse doorheen moest, om voor onszelf alles op een rijtje te zetten, om te voorkomen dat we te vaak hetzelfde verhaal moesten vertellen, om het makkelijk te maken voor iedereen die op de hoogte wilde blijven.
Al deze zaken zijn nu niet meer relevant, Ilse is er niet meer.
We willen Ilse haar verhaal niet laten ondersneeuwen door gebeurtenissen na haar overlijden, dit blog gaat over Ilse, niet over het leven daarna, niet over verdriet, niet over een leven zonder Ilse.
Daarom is het geen optie om dit voort te zetten, het is klaar, er kunnen nog 30 dagen lang reacties geplaatst worden, daarna gaat dit blog op slot.
Wij zijn inmiddels druk bezig met proberen ons leven weer op te pakken.
Alles lukt, we gaan gewoon weer naar ons werk, we spreken af, we eten, we slapen, we winkelen, we verbouwen.
Jammer genoeg kunnen we het niet goed beleven, we kunnen niet genieten, we kunnen niet focussen, we kunnen niet ervaren.
Over alles hangt een grote schaduw, de wereld is grauw, de wereld is somber, de wereld is onwerkelijk. Die schaduw overheerst alles, niets is meer zoals het was.
En dan de herinneringen…..
Bij alles wat we zien, horen, voelen en ruiken hebben we herinneringen, herinneringen aan Ilse, soms is dat fijn, soms is dat mooi, en soms is dat heel confronterend, herinneringen aan Ilse terwijl je weet dat er geen herinneringen meer bij gaan komen.
Gelukkig hebben we fantastische vrienden en familie.
Zij helpen ons, zij sleuren ons mee, zij zorgen voor afleiding zij zorgen voor kortstondige lichtpuntjes.
Maar ook de mensen die iets minder dichtbij ons staan helpen ons. Berichtjes, spontane uitnodigingen, subtiele signalen dat ze met ons meeleven.
Een enkeling vindt het moeilijk, een enkeling blijft uit de buurt, probeert onze blikken te ontwijken, kiest voor de makkelijkste weg.
Wij hebben daar geen moeite mee, het is zoals het is, we hebben het te druk, te druk met proberen om te gaan met het enorme gemis dat telkens groter wordt, met het verdriet dat maar niet minder wil worden, met proberen het normale leven weer op te pakken.
We gaan daarmee niet wachten tot we het een plekje hebben kunnen geven.
Dat kan namelijk niet, het een plekje geven, dat kan als je hond weg gelopen is, dat kan als je je baan kwijt raakt, maar dat kan niet als je je kind verliest.
Wat wel kan, is heel erg je best doen om een nieuw leven op te bouwen, een nieuw leven zonder je kind, een nieuw leven waar ruimte moet zijn voor heel veel verdriet en een enorm gemis, voor altijd.
Dat is wat we nu aan het doen zijn, ons best doen om het maximale eruit te halen, om op een gegeven moment te genieten met heel veel verdriet, om te lachen met heel veel verdriet, om een acceptabel leven te leven met heel veel verdriet.
Gelukkig heeft Ilse ons een leidraad meegegeven. We moeten overschakelen naar een 2-eenheid, we moeten leuke dingen doen met vrienden en familieleden, we moeten weer op vakantie gaan.
Dat zijn de eisen die Ilse heeft gesteld, dat is ons handboek, daar moeten we aan voldoen.
Volgende week op vakantie, naar een zonnig eiland. We weten eigenlijk niet of we dat wel leuk vinden, het zal in ieder geval raar zijn, zonder Ilse, zonder dat meisje dat zoveel voor ons betekend heeft, zonder dat mooie lieve meisje dat altijd het allerbelangrijkste in ons leven is geweest. We gaan proberen te genieten, we gaan het doen op de manier zoals Ilse het wilde.
Wat Ilse ook wilde is dat we door zouden gaan met “Team Ilse”, doorgaan met de strijd tegen kinderkanker.
We kunnen niet blijven afwachten, het kan echt niet dat kinderen door zo’n verschrikkelijke hel moeten, het kan echt niet dat er nog zoveel kinderen overlijden aan kanker.
Hopelijk gaat ons team net zo’n succes worden als vorig jaar, halen we weer 64000 euro op, worden we weer de grootste.

Team Ilse

Vorige week hebben we een filmpje opgenomen, een promotiefilm voor KiKa, hopelijk kunnen we hiermee goed duidelijk maken wat de impact is, hoe erg het is, hoe moeilijk het is voor de kinderen en de nabestaanden.
Vanaf 2 april gaat KiKa hier campagne mee voeren, wij hebben toestemming om de primeur op dit blog te plaatsen. In dit korte filmpje doen wij een oproep om ons te helpen door je op te geven voor ons team, om geld te doneren, om ons te helpen in de strijd tegen kinderkanker.
Wij zouden trots en blij zijn als hier massaal gehoor aan gegeven gaat worden.

Run for KiKa – Ilse from CuttoblackNL on Vimeo.

Bedankt voor het jarenlang lezen van dit blog, bedankt voor de duizenden prachtige reacties, bedankt voor je interesse, het heeft ons enorm geholpen.

Petra & Iomhar