12 december 2017, afscheid

Ilse haar nieuw aangelegde infuus heeft het ongeveer een dag volgehouden, toen begon het te lekken.
Gisteren is wederom de ambulancedienst langs geweest om een nieuw infuus aan te prikken.
Ook dit infuus was absoluut geen succes, bij iedere kleine beweging die Ilse maakte kregen we een alarm, de toevoer van morfine stagneerde iedere keer.
Contact met thuiszorg.
Het was op dat moment belangrijk dat er een goede toediening was, het moest snel gebeuren, Ilse had verschrikkelijk veel pijn.
Wij besloten daarom contact op te nemen met verpleegkundig specialist D. Wij hebben warme banden met haar, en ze had al meerdere malen aangeboden om ons te helpen indien het nodig was.
Verpleegkundig specialist D. is naar het ziekenhuis gereden, en heeft de benodigde spullen gehaald die nodig zijn om haar PAC aan te prikken.
Bij de tweede poging lukte het, de PAC was toegankelijk, de morfine kon op de juiste manier toegediend worden.
Ondanks een ophoging, en ondanks de hoge dosering morfine, en ondanks de goede toediening had Ilse een slechte nacht.
De pijn was onverdraaglijk, het kon echt niet langer op deze manier doorgaan.
Vanmorgen heeft Ilse de knoop doorgehakt, het is genoeg zo, het is klaar.
Ondanks dat we wisten dat deze boodschap zou komen werden we ondergedompeld in onmetelijk verdriet.
De komende dagen gaat Ilse afscheid van een kleine selecte groep vrienden en familieleden nemen, deze mensen zijn daar inmiddels van op de hoogte.
Alle voorbereidingen worden nu getroffen om de laatste dagen zo comfortabel mogelijk door te komen. Aanstaande vrijdagavond, om 21.00 uur, neemt Ilse afscheid van het leven, dan komt de huisarts haar verlossen van de pijn, dan krijgt Ilse haar rust.
Ook hier zijn al geruime tijd geleden de voorbereidende maatregelen voor getroffen, onder de regie van Ilse, zoals we dat van haar gewend zijn.
Ilse is de afgelopen periode al ver over de grens gegaan die ze voor zichzelf had gesteld, ze wilde niet zoveel pijn, de grens was al teveel opgerekt.
Wij respecteren ook deze stap van onze lieve sterke moedige dochter, hoeveel pijn dat ook doet, er zijn geen keuzes meer, het lichaam is op, geen mogelijkheden meer.
De komende dagen hopen we dat Ilse nog een goede tijd heeft met een handvol mensen die heel dicht bij haar staan, daar gaan we enorm ons best voor doen.
We houden van je Ilse, iedere dag van ons leven zullen we met heel veel liefde aan je blijven terugdenken.