Ilse is drie dagen achter elkaar naar school geweest.
Dat ging best goed, regelmatig rusten, maar ze hield het prima vol.
Wel heeft ze last van een pijnlijke keel, en wondjes in haar mond, die ook behoorlijk pijnlijk zijn.
Bekend gevolg van chemo.
Ze weet dat eten nu super belangrijk is, en daarom slaat ze zich met veel pijn en moeite heel dapper door de maaltijden heen.
Op dit moment is Ilse de baas van de keuken.
Zij mag bepalen wat er op tafel komt.
Gisteren bloed prikken, dit is inmiddels geen uitdaging meer, er zijn grotere hobbels genomen de afgelopen weken.
Dit tussentijdse bloedonderzoek is om de bloedwaarden van Ilse te controleren.
Ze zit in de aplasie fase, te weinig witte bloedcellen.
Die heb je nodig om dreigende infecties de kop in te drukken.
Dus: verminderde weerstand.
Voorzichtig zijn met voedsel, en zieke mensen in de buurt.
Ilse weet het, accepteert het, past zich aan, en gaat door.
Wat een heldin.
Deze fase gaat ze weer uitkomen.
Het lichaam moet dit zelf op gaan lossen, en we gaan er vanuit dat de keelpijn, pijn in haar mond en vermoeidheid ook minder gaan worden na het herstel van de witte bloedcellen.
Morgen zijn we weer een dag dichter bij genezing!
6 antwoorden op “5 januari, aplasie”
Reacties zijn gesloten.
Hoi Ilse,
Jij kent mij niet maar ik ken jou wel een klein beetje door de verhalen die je moeder wel eens verteld op het werk. Ze zei dan ook wel over jou dat je altijd zo””n bikkel bent en nooit klaagt of zeurt als je iets hebt. Nou meid omdat je altijd zo””n bikkel bent weet ik zeker dat het goed gaat komen met jou. Samen met je vader en moeder sla je je er zeker doorheen.
Veel liefs en groetjes,
Astrid
Hoi Ilse, Petra en Iomar
Ik vind het heel knap zoals Ilse hiermee omgaat. En ik weet zeker dat alles goed komt.
Ik wens jullie heel veel sterkte en denk aan jullie.
Heel veel groetjes
Linda Bisschop
Eric en Ruby
Lieve Ilse, Lieve papa en mama van Ilse.
Maandag middag heb ik via de brief van school voor het eerst gehoord wat er allemaal aan de hand was. Ik ben enorm van geschrokken. Ik kan me niet eens voorstellen hoe jullie zich moeten gevoeld hebben toen jullie het hoorden. Ik heb net op het weblog gelezen hoe het allemaal gegaan is. Wat is Ilse toch knap en sterk! Wat gaat ze goed mee om!!
Namens ons hele gezin wens ik jullie heel veel kracht en sterkte toe. Als we iets voor jullie kunnen doen, horen we het graag.
Heel veel groetjes van Jaco en zijn gezin.
Hoi Petra,
Met tranen in mijn ogen heb ik het weblog zitten lezen.
Het zou je puppy maar zijn, met een ernstig ziek pootje.
Heel veel sterkte en beterschap gewenst.
Hoop je snel weer te zien bij de Volley.
Groetjes, Linda
lieve ilse ik hou van jou jij ook van mij ik wel ik vind jou ouders ook lief maar jou vind ik liever oo trouwens hoe gaat het met je been ik hoop wat beter.
ik ben het weekend niet thuis vogedeweek ben ik thuis en dan kom ik langs.
heel veel liefs en dikke kusjes en knuffels van maaike en mijn moeder.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
Hai lieve Ilse,
Ik hoorde tussen de feestdagen door wat er met jou aan de hand is. Ik ben hier erg van geschrokken. Ik moest terugdenken aan de periode dat je bij Naomi in het team kwam en dat je lid werd van ons cluppie Ekva. Ik zal voor duimen dat jij zal herstellen. Ik hoop dat we elkaar binnenkort weer zien.
Petra en Iomar,
Ik weet uit eigen ervaring hoe het is om als “patient” alle aandacht te krijgen, terwijl de directe gezinsleden over het hoofd worden gezien. Bij deze wens ik jullie alle rust en sterkte toe, want jullie zorgen er mede voor dat Ilse zich zo sterk en goed kan gedragen.
Heeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeel sterkte,
Jeroen