31 december, 4e kuur.

Soms heb je er even geen behoefte aan om alle gebeurtenissen chronologisch in je hoofd af te laten spelen en te vertalen naar het weblog.
Dan wil je net als anderen bezig zijn met de feestdagen, met lekker eten en drinken, met samenzijn met familie en vrienden.
Niet met chemokuren, bloed prikken, ziek zijn, uitslagen, beter worden.
Daarom was er even een tijdje geen update op het weblog.
De week na de vorige kuur was Ilse, zoals de verwachting was, behoorlijk ziek.
Forse maagklachten, en een vermoeidheid waar nauwelijks tegen te vechten was.
Als ouder stonden we weer volledig buitenspel.
Je kan haar niet sneller beter maken, je kan de pijn en vermoeidheid niet wegnemen, je kan alleen maar zeggen dat het binnenkort weer beter zal gaan.
Vorige week ging het inderdaad beter.
De forse maagklachten gingen over in lichte maagklachten, en de extreme vermoeidheid bleef.
We merkten dat het herstel minder volledig is dan vorige keer, het is een slijtageslag.
Gelukkig was het voldoende om er een leuke kerst van te maken.
Ilse kon goed eten en laat op blijven.
In die week is er 2 keer een vriendin blijven slapen.
De enige voorwaarde was uitzonderlijk lang uitslapen.
Gelukkig kon dat, het was vakantie.
Afgelopen vrijdag moest er weer bloed geprikt worden om te bepalen of de waarden hoog genoeg zijn om de volgende chemokuur aan te vangen.
De bloedwaarden zijn het probleem niet bij deze kuren.
Ilse is weer klaar voor de volgende kuur.
Gisteren was het dus weer tijd voor de aanvang van kuur nummer 4.
Op ons verzoek start de kuur de hele week pas laat, om 14.00 uur iedere dag.
Dan hopen we dat Ilse voldoende rust kan pakken, en op een comfortabele manier oud en nieuw kan vieren.
Het begin van de kuur verliep niet helemaal zoals we hoopten.
We weten niet of het komt door de chemo-pil die thuis van tevoren ingenomen moest worden, of omdat Ilse nog niets had gegeten, te weinig had gedronken, of door de lange wandeling van de apotheek naar de liften in het ziekenhuis.
Bij de liftdeuren in de hal van het AMC werd Ilse onwel, en zakte door haar knieën.
Razendsnel was er een team artsen ter plekke, werden er schotten om Ilse heen geplaatst, en werd er een bed gehaald.
Al heel snel daarna voelde Ilse zich weer helemaal goed.
Ilse vond het allemaal maar poppenkast, en riep geërgerd dat ze niet dood ging of zo.
In een bed werd Ilse afdeling oncologie opgereden.
Alle controles waren goed, de kuur is gestart.
Gelukkig gedurende de kuur geen gekke complicaties.
Tijdens de kuur kregen we te horen dat de MRI van de hersenen is vervroegd naar 14 januari.
Op 15 januari krijgen we de uitslag.
Op 15 januari krijgen we te horen of de radiotherapie en de chemokuren hebben gedaan wat ze moesten doen, volledige eliminatie van het monster.
Dat gaat de zoveelste extreem spannende dag worden, alleen al de gedachte aan die dag zorgt voor hartkloppingen.
Laat oncoloog M. alsjeblieft zeggen dat het weer gelukt is, dat het monster het veld heeft geruimd, dat er nog wat behandelingen volgen en dat ze dan weer verder kan, dat ze weer gezond gaat worden en een lang en gelukkig leven gaat leiden.
Het is nog geen 15 januari.
Vandaag de 2e dag van kuur nummer 4.
Vandaag gaat Ilse haar entree op de afdeling weer wandelend maken ipv in een bed, vandaag zal het goed gaan.
Vanavond vieren we oud en nieuw thuis, met vrienden.
We gaan er vanuit dat Ilse daar optimaal van kan genieten.
We gaan positief het nieuwe jaar in.
2014 zullen wij later herinneren als het jaar waarin Ilse definitief genas, het moeilijke onzekere jaar waarin Ilse zichzelf weer op wonderbaarlijke en bewonderenswaardige wijze terug vocht naar een kwalitatief goed leven.
Daar geloven wij in!
Wij wensen iedereen een fraaie jaarwisseling, en een goed, gelukkig, en vooral heel erg gezond 2014!!!