4 januari, einde 4e kuur.

Het is moeilijk om je voor te stellen wat voor impact het heeft om 5 achtereenvolgende dagen naar het ziekenhuis te moeten voor een chemokuur.
Aan het eind van de week is het echt helemaal klaar.
Klaar met heen en weer rijden naar het AMC, klaar met steeds zieker worden, klaar met aanprikken en afkoppelen, klaar met gesprekken voeren met verpleegsters en met anderen die de allerbeste bedoelingen hebben, klaar met die verschrikkelijke ziekte.
We zijn blij dat deze week weer voorbij is, ondanks de leuke jaarwisseling die Ilse gelukkig nog goed heeft kunnen meemaken, en ondanks dat Ilse naar de première kon van een film die ze echt heel graag wilde zien.
De belangrijkste reden dat het allemaal vol te houden is, is dat het doel van dit alles genezing is.
We gaan voor een gezonde Ilse, we gaan voor de toekomst, we gaan voor geluk!
Maar wat is de weg zwaar, wat is het een opoffering, wat moet er gevochten worden…
Gelukkig houdt Ilse vol, gelukkig gaat ze door, gelukkig blijven de positieve aspecten in de schijnwerpers staan.
De kuur van afgelopen week hakte er weer enorm op in, maar was niet erger dan de vorige kuur.
Daarom denken wij dat Ilse ook de vervolgkuren goed zal kunnen weerstaan.
Ilse gaat de uitputtingsslag winnen van het monster….
Vanavond logeren bij een vriendin, samen met nog een andere vriendin.
Dat zijn de krenten in de pap, dat is de o zo broodnodige afleiding, dat maakt het allemaal net een klein beetje leuker.
Gelukkig zijn er mensen die dat willen, die dat durven, die dat kunnen.
Kuur nummer 4 zit er weer op, we zijn weer een stukje dichterbij een normaal leven, een stukje dichterbij geluk en kwaliteit.
Wij laten ons niet verslaan door het hardnekkige monster, echt niet….