Op zaterdag 23 november, vorige week zaterdag, is Ilse naar de Efteling geweest, met neven, vriendinnen en vrienden.
Een paar weken geleden was het niet verstandig om in allerlei attracties te gaan die over de kop gingen, was het niet verstandig om dingen te doen die belastend waren voor Ilse haar hersenen.
De radiotherapeut vertelde dat ze een paar weken later wel alles mocht doen.
Wat Ilse en ons betreft waren die paar weken nu voorbij, tijd voor de vuurproef!
Spannend!!!!
Ilse werd op alle mogelijke manieren alle kanten op gegooid door de python, Joris en de draak en het schip, en het ging goed!
Fijn dat de hersenen de hoge dosis bestralingen blijkbaar zonder consequenties hebben doorstaan.
Vanaf afgelopen maandag speelden de bijwerkingen een forse rol.
Extreme buikkrampen en extreme vermoeidheid voerden dominant de boventoon.
Woensdag, donderdag en vrijdag lukte het weer om af en toe naar school te gaan, niet omdat het veel beter ging, maar omdat ze toch wel echt heel graag naar school toe wilde.
De wil is er, die wil om contact te hebben met haar klasgenoten, die wil om resultaten te boeken is levensgroot aanwezig.
En resultaten waren er.
Op vrijdag lukte het om een toets in te halen.
Hoge cijfers, bijzonder hoge cijfers.
2 weken geleden haalde Ilse een wiskunde toets in, en vrijdag 2 Nederlandse toetsen.
Allebei de uitslagen waren uitzonderlijk goed.
Als Ilse in staat is om iets aan school te doen, dan is het meteen ook verbazingwekkend.
Zo trots….
Het is niet ons doel om Ilse maximaal te laten presteren, maar het is natuurlijk mooi meegenomen.
De mentor van Ilse, Juf M. speelt een enorme belangrijke rol hier in, Juf M. levert een enorm belangrijke bijdrage, dank je wel!
Vandaag was de dag waarop Ilse zich eindelijk weer beter voelde, de dag dat ze weer in staat was om met andere dingen bezig te zijn dan met bijwerkingen van een forse chemokuur.
Één van haar beste vriendinnen speelde daar goed op in, ze gaat logeren, dat is wat Ilse graag wil, bedankt Anita, Rouven, Nina en Kiara!
Morgen lekker uit eten.
De komende week gaat Ilse naar school, een zo normaal mogelijke week, sociale contacten in stand houden, achterstand inhalen en genieten, Ilse geeft aan wat het belangrijkste is.
Mensen die zeggen dat de huidige generatie lui is en niet gemotiveerd, hebben geen idee dat er ook nog zo iemand als Ilse is, generaliseren is een grote valkuil.
Op naar een mooie week!
12 antwoorden op “30 november, sterke dame”
Reacties zijn gesloten.
Wat gaaf! Efteling en logeren, op naar nog meer van dit soort mooie momenten.
Ilse is en blijft een topper en daar doen we het allemaal met liefde voor.
Liefs
Prachtig verhaal weer! Heel mooi dat er na de chemo toch weer momenten zijn dat Ilse optimaal kan genieten presteren en leuke dingen kan doen.
Wat betreft de huidige generatie die lui is, dat zijn ze in de regel ook wel, maar Ilse is daar een grote uitzondering op!
Ongelofelijk knap hoe het je, Ilse, elke keer weer lukt om naast alle rotbijwekingen zo door te zetten op school en zulke goede cijfers te halen. TOP!! Geniet van je logeerpartij en veel plezier met de meiden!!!
Liefs Ginette
Wat een kracht en wat een doorzettingsvermogen, Ilse! Wat zullen je ouders en familie trots op je zijn. Ook ik vertel aan iedereen hoe jij het allemaal doet en hoe je met alle nare dingen om gaat. Jij verdient hef allerbeste Ilse!
X-Astrid
Dit is Ilse. “Gewoon” Ilse.
Rete trots!
Buuf en de bumen
Zeker een sterke dame! Fijn dat er ook weer plek is voor leuke en gezellige dingen!
X Els
wat heerlijk om ook weer eens te kunnen genieten en dan nog wel in een sprookjesbos. Hopelijk kunnen jullie de komende week ook weer genieten van de dagelijkse bezigheden.
dikke knuffel
Lieve drie
Wat mooi weer om te lezen en wat ben je toch een topper dat je “gewoon” ff die toetsen doet, wat een lef, wat een kracht echt bijzonder.
Maar ook fijn dat je kon genieten van de Efteling, en dat je zulke lieve vriendinnen hebt!
Ik geniet weer van de verhalen op dit bloq! Yes dit monster heeft wederom niet gewonnen!
Xxx Heidi
Kijk dat is Ilse!
Op naar een mooie en goede week.
groetjes
Ed Astrid Nick en Sanne
In stilte volg ik dit blog elke keer weer, maar wat een ongelooflijk respect heb ik voor Ilse (en alle anderen die dit gevecht ook aangaan).
Er zijn zo velen die dit ondergaan, moeten doorstaan en overgeleverd zijn aan bestralingen en chemokuren. Ik heb zo””n immens groot respect voor jou Ilse en jullie doorzettingsvermogen, jullie kracht als familie (en vrienden). Echt fantastisch die team-spirit. Dat vind je niet vaak meer.
Heel veel sterkte en hopelijk was dit de laatste keer en kun je nu ten volle genieten van je verdere leven zonder kuren e.d.
Groetjes
Respect voor de doorzettingsvermogen! Hopelijk kunnen jullie de slechte tijden achter jullie laten en genieten van het leven. Heel veel sterkte..
Lieve Ilse, Petra en Iomhar,
Sint was nog in het land en hoorde dit verhaal
Hij dacht, wat een verbazingwekkende dame! Wat kan die het goed aan, allemaal!
Zo sterk, zo””n doorzetter, wilskracht en zo””n power,
Niet klagen maar genieten, echt om van te houwe!
Daar kunnen we allemaal van leren, allemaal wat mee doen
Neem de mooie dingen uit het leven aan, het nare is straks ook weer “toen”
Dat is precies wat Ilse doet,
en o wat kan ze dat goed!
Dat is om zó trots op te zijn,
en voor haarzelf ook heel erg fijn.
En weet je: Ilse is daarbij ook nog ontzettend Lief!
Ja, een schat; een enorme Hartedief.
Dit wou Sint nog even kwijt, dit moest echt gezegd,
Alle complimenten aan Ilse, die zijn 200% terecht!
Liefs!